1999 Yılında benim için önemli bir yaşanmışlık hikayesi olan şiirimdir

Birazdan sen gideceksin çok uzaklara
Ya ben, ben ne olacağım hiç düşündün mü?
Nasıl yolcu edeceğim söyle seni nasıl
Bilmediğim, görmediğim diyarlara

Birazdan bana hoşça kal diyeceksin
Ardına dönüp bakmayacaksın belki
Ellerin titremeden, sözcükler düğümlenmeden
Öylece ellerimden akıp gideceksin

Birazdan dönüp son kez bakacaksın
Unutacaksın yüzümü, unutacaksın her şeyi
Hatırına bile gelmeyecek yaşananlar belki de
Gün gelecek beni görsen bile tanımayacaksın

İşte ayrılık vakti geldi çattı, her şey bitecek
Otobüs yanaştı tenha, kuytu bir köşeye
O yıllardır emek verdiğim şefkatle büyüttüğüm
Üstüne titrediğim aşkımı alıp götürecek

Giderken bana son kez el sallıyordun
Sanki dilin değil de bedenin konuşuyor gibiydi
Kendi başının çaresine bak der gibi
Oysaki yanılmışım sen ağlıyordun

Belki de yüreğin duymadı hiç suçluluk
Hatanın bende olduğuna inandırdın kendini
Seni yola kendi ellerimle koyduğum anda
Bu da anladım ki ömrümde oldu son yolculuk

Tarih: 1999 ============================