SERZENİŞyollar hep çağırır gidiş belirsiz toza toprağa karışır acılar kimliksiz her durak ayrı yakar içindeki ateşi kibritsiz arada mola var uyuyandan habersiz ufuk çizgisi belirir ayrılık ne densiz yer gök karşı gelir ne olsa yetersiz varış yeri görünür yolcular yorgun isteksiz pervaneye döndürür çark durmaz kesintisiz bir serzeniş duyulur yüreklerde sessiz dem kötü vurur bırakır herkesi nefessiz |