Bazen öyle bir yerde oluyorum ki;
Gök kubbe yere inmiş,
Kuşların cümlesi göç etmiş.
Güneş yok gizlenmiş.
Gece yok karanlığını kaybetmiş.
Ben orta yerde askıdayım.
Altımdaki toprak dahi kayıp gitmiş.
***
Bazen öyle bir yerde oluyorum ki;
Tek bir ses yok,
İn cin top oynuyor.
Zaman durmuş,
Akrep yelkovandan yorulmuş.
Irmaklar durulmuş,
Yapraklar savrulmuş,
Hayata dair ne varsa hepsi kaybolmuş...
***
Bazen öyle bir yerde oluyorum ki;
Dağlar boynunu bükmüş.
Koyun kuzusuna ana evladına küsmüş,
Hepsi sadece kendi derdine düşmüş.
Göz gözü görmez olmuş,
Bir el diğerini tutmaya korkmuş.
Akıllar tutulmuş diller lal olmuş.
Kalpler hançer ile ortasından vurulmuş,
***
Bazen öyle bir yerde oluyorum ki;
İlerisi yok gerisi yok,
Sağı yok solu yok
Sadece o yer var ama o yer de viran olmuş.
Dünü yok yarını yok,
Evveli yok ahiri yok.
Sadece an var ama yazık ki o an da durmuş.
***
Bazen öyle bir hale düşüyorum ki;
Adımı dahi bilemiyorum,
Kim ne sorsa bir şey diyemiyorum.
Bir his taşıyorum içimde ama,
Adını koyamıyorum.
Aşk mı nefret mi seçemiyorum.
Teslim ediyorum bu canı dileyene,
Tek kurtuluş ölümdür diyene.
Canımı alıyorlar almasına ama
Ben yine de ölemiyorum...

Celal BAHAR