UZUN UZUN DÜŞÜNDÜMUZUN UZUN DÜŞÜNDÜM Uzun uzun düşündüm Çocuktum Bir gün geldi Büyüdüm Sevda Bir fırtına gibi esti Geldiği yolları alt üst etti, Gittiği yolları gözümün önüne serdi. Uzun uzun özledim Beni yolumdan alıkoydu Arkasından sürükledi Kendi izini takip etmeye mecbur etti Hasreti körükledi… Uzun uzun ağladım İslahiye rüzgarları esiyordu Terleyen şakaklarımı yaktı Benden başka o yoldan kimse gitmiyordu, Gitseydi evrende izini bulurdum Kimse geriye bakmıyordu… Uzun uzun aradım, Arkasından boğulurdum Giden bitti, izi de yitti. Yoksa nasıl unuturdum, Ve nasıl olurdum?.. ---- 25.03.1961 – Gaziantep İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul. ………………………………………… |