Her gün kavga gürültü
Üstümüzde ölü
Ölü toprağı örtülü
Saygı sevgi aramayın boşa
Onlar çoktan
Onlar çoktan
Bu şehirde öldü
Başımız sagolsun...

Hayat kavgasından
Olmuşuz insanlığımızdan
Nerde vefa nerde vicdan
Gemisini kurtaran
Olmuş kaptan

Saygıyı gömdük
Sevgiyi dövdük
Biz ne hale geldik
Niye böyle olduk
Kalabalıklar içinde
Yapa yalnızım işte
Artık bu şehirde
Hiç kalasım yok

Eksik olmuyor
Kazası belası
Derdi tasası
Çilesi kavgası
Menfaat degilmi
Hırs degilmi
Para degilmi
insanlığın belası
Burası kurtlar sofrası....

Her geçen gün
Bir önceki günü
Nasılda özler oldum dünü
Gençligimi çocuklugumu
Hayallerimi umudumu
Çaldı yıllar elimden
Küstüm herşeye bu yüzden
Bıktım bu koca şehirden
Bıktım sahte yüzlerden
Kinayeli gözlerden

Şimdi bu şehirde
Yaşamak bile mucize
Her gün ölüyor zaten insan
Buna yaşamak denirse
Dostluklar menfaat
Gülücükler sahte
Sevgilerin çoğu çikar
işte zaman bu işte

Başımız sagolsun
insanlık ölmüş
Şu ölümlü dünyada
Gözlerimiz adeta
Adeta körmüş

Recep Demiray
Kaptan...