ASILIRIZ MANDALSIZ HAYATA
Asılırız mandalsız hayata
Yağmur çiseliyordu,gece Sessizdi. İliklerinedek ıslaktı çocuklar Üşüyordu. Zifiri karanlık bir gece Ağlıyordu Köşelerde fahişeler et’ti Satıyordu Kırıktı üç telli saz elinde aşığın Çalıyordu En koyusunda gece adem’e Umuttu Sevdalar sinik bir köşede Aşıktı Tahta masada meyhane çiçeği Sarhoştu Gecelerin getirisi acı, Götürüsü sancı. Ama umuda değil yabancı Aşk ile sarılarak sevdalara Asılırız mandalsız hayata. Selçuk Sen. |
Palyaço resmi çizdim
Çenesinde ellerim titredi
Güldürümedim, düzeltmeye çalıştıkça
Ağladı kana kana, gözleri takılmıştı
Bir noktaya...
Hemen bir mandal taktım dudaklarına
Ahh ah bahçemdeki çocuklar!.
Sizi yaramazlar, sizi afacanlar
Çalmışlar mandalı, birde çoğaltmışlar
Gözleri donuk, titrek gülümsemelerle
Gözlerime bakarlar...
ayşe yayman
nacizane yorumum olsun şiir dostu...okumaktan keyif aldım...