Trabzonspor DestanıBu takımın içinde boldu bizim uşaklar, Fırtınaydı adımız, bilir eski kuşaklar. Ne oldu bize böyle? Şahlanmayı unuttuk, Hakemler baş belamız, kinimizi hep yuttuk. Doksan maçta evinde, yenilmeyen takımdık, Seksen dörtten bu yana, yenilgiden yakındık. Hasrete son verelim, nedir engel bu aşka? Kalbimizde yer yok, Trabzonspordan başka. Eski kadromuzda vardı, Cemil gibi bir dozer, Güvenmiştik takıma, her rakibini ezer. Vurdum duymazlık var, almış başını gidiyor, Taraftarı düşünen kim? Hep onlar gol yiyor. Kalecimiz Şenol Güneş, gol yememe kralı, Hep destanlar yazardık kurulduk kurulalı. Yetmiş beş-Yetmiş altı, defans girilmez kale, Şimdi de getirildik, küme düşecek hale. Yirmi iki gol atan kral, Necmi Perekli, İlk gol kralımızdır, yürekli mi yürekli. Burak Yılmaz, Fatih ile Hami Mandıralı, Yabancılardan Şota, o da futbol kralı. Nerde Hami, nerde Lemi, Hamdi, Orhan, Ogün? Dengi futbolcuları göremiyoruz bugün. Nerde Ünal, nerde Abdullah, Necati, Soner? Karşımızda titremezmiy di, Beşiktaş Fener? Nerde Ali Kemaller, nerde Serdar, Yattara, Boğuluyoruz derede, gözükmüyor kara. Nerde kupaların kralı nerde Adrian? Geçmişi yaşayıp ta var mıdır ağlamıyan? İkibinon-onbir kadromuz,Yattara, Burak. Carlos,Ceyhun, Selçuk, kalecimiz Onur Kıvrak. Yedinci şampiyonluk alındı elimizden, Sahte şampiyonlar kurtulamaz dilimizden. Fener atılmadı mı Şampiyonlar Liginden? Federasyon kulak tıkadı, acaba neden? Trabzon düşmanlığı ortadadır apaçık. Ateşe körükle gider, hakem denilen kaçık. Yetmiş beş Yetmiş altı da zirveye ilk adım, Seksen dörten sonra da kalmadı damak tadım. Hasret kaldık gerçekten, eskilerin tadına, Bu satırları yazdım, taraftarın adına. 15.11.2016 Halis Karadeniz Almanya |