ONU SEV...
zor geldi
seni bu kadar çabuk görmek ve bu kadar yanılmış olmak inanmak istemedi yüreğim ağır geldi vazgeçme zorunluluğu "seviyorum işte ölesiye seninim tut elimden ve unuttur bütün karaları bırakayım öyle bak ki dayanamasın gözlerim" isyan etti düşüncelerim bu yollarda yollar ayaklarıma dolanan hatıralar oldu susturdum bütün çığlıklarımı gururum ben de kalan bu sefer sevmiyorum seni iğreniyorum mavilerinden... bir daha kimse bilmeyecek gözlerimin rengini... kimse acıtamayacak canımı izin yok ben de bu sefer yok oluşlara bile bile yok olamam sevemem seni gelemem isteyemem bakma öyle bakma nolduysa gözlerinde oldu GöZlerin...! unuttum seni tüm yalanlarını gerçeklerle beraber gömdüm toprak altına sıyrıldım "saklı olan her ne varsa" dan.. inan unuttum seni.... sen.. bir başka omuzda yer edin kendine.. koy başını bulduğunu sandığın yeni oyuncağına.. ona bak onu gör onu düşün ONU SEV!... ama gerçekten sev onu canı yanmasın ben gibi...! sonsuza kadar kaybettin yüreğimi zor geldi yaşamak seni kazandığımı sanmışken hiç olmadığımı düşünmek yordu gözyaşlarıma zift karıştı!.. karanlıklar boğdu senli cümlelerimi.. her bir parçasına maviler düştü Sen "düştün" Sen düştün!... yerlerde... bir daha çıkmamacasına göklere |
Hay Allah, Görüyor musun...
Artık bir şekilde çıkacaktır göklere... Hele düştüğü yerden kalksın.. Uçağa biner canım . Çıkar göklere...
Sen hiiiiiç Yorma kendini... Onlar düşe kalka hallederler işlerini..
Sevgiyle kalın canım..