Kum fırtınası
Yosun tutmuş aşka giden yolların
Sular durulmuş kalbinde kurak geçen yaz gibi Güneş en çok toprağı yakıyor canımın yanması gibi Yağmur duasına çıkıyorum senin için bu yollarda Sonra bir damla göz yaşı döküyorum yağmur yağmayınca Başaklar başını eğdi terkedilmiş bir çöl gibi içim Ne karıncalar var toprağın içinde nede sema da uçan kuşlar Ölmüşken canlılar bir kum fırtınası örter yüzlerini .... |