HALİL’İMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Küçücük çocuktuk. Önce babanı sonra anneni kaybettin. Öksüz kaldın. Tek gözlü, pencerelerine naylon çakılmış toprak evde, lokmamızı bölüştük. Babamın demirci dükkanında mangal yaptım sana. Getirdiğim közlerin önünde birlikte ısındık. Yetiştirme yurduna verildin. Okudun. Kendini yetiştirdin. Şiir yazmaya teşvik ederdim. Benden iyi şair oldun. Yazar oldun. Saygın bir şahsiyet oldun. Seninle gurur duyuyorum.
“İ.Halil Bayram’a” Dost dostunu satar ise, Dost postuna yatar ise, Kurtağzına atar ise, Bil ki o bir onursuzdur... Nasır kalpte nur mu olur? Hain dosttan sur mu olur? Dost mayınsa tur mu olur? Bil ki o bir onursuzdur... Bir kemiğe tapan gördük, Lokmamızı kapan gördük, Yol yordamdan sapan gördük, Bil ki o bir onursuzdur... Dara düştük dağladılar, El kol ağız bağladılar, Salya sümük çağladılar, Bil ki o bir onursuzdur... Cantekin der; bak gözüm yaş, Neler çektik can arkadaş, Dost dostuna atarsa taş, Bil ki o bir onursuzdur... |