YILLAR
YILLAR
Dostmusunuz düşman mı, kocaman bir yalan mı Bir küçücük dünyamı, kırıp döken tufan mı Kar düşmüş saçlarımın, belalısı figan mı Başa buyruk sel gibi, aktınız yıllar Kırılmış yüreğime, otağ kurmuş acılar Vefasız gecelere, mahkum olmuş yarınlar Tüketir; nefesimi, sırtımda koca dağlar El gibi uzaklardan, baktınız yıllar Sılalarda gurbeti, harda kalmış közleri İki yüzlü riyakar, hoşça geçen günleri Üç beş kuruş uğruna, satılmış sevgileri Mahkeme kurup bana, sordunuz yıllar Prangalar boynumda, bağladınız geçmişe Küp ettiniz dertleri, doldurdunuz içime Pervasız yeller gibi, hep estiniz beyhude Mekanı meçhul yere, attınız yıllar Sağırsınız körsünüz, dut yemiş bülbüsünüz Yaşanan hüzünlere seyirci nankörünüz Dostmusunuz düşman mı anlamadım bir türlü Bir yol gösterin bana, susmayın yıllar Dünya bana dar geliyor, çağırıyor bulutlar Yola çıkma vaktidir, size kalsın umutlar Bir garip bedenimi, derdest etti ahu zar Giderken elvedama, güldünüz yıllar Davut Tunçbilek |