YAĞMUR
Gözlerimde nem kalbimdeyse nefes aldırmayan endişem.
Bu ızdırap senin varlığından mı yokluğundan mı bilmem. Gündüzün güneşi bile gecenin zifiri gibi her dem. Aslı olsan ne fayda senin için kimse olmaz artık Kerem. Bir iddaam var; ya duracak ya da çıkacak bu kalp yerinden. Artık duramam kaçıp giderim nefes aldığın her yerden. Kimbilir belki de çok yakındır ebediyete erişmem. Ölmek korkutmuyor artık, çünkü ölüm kurtuluş reçetem. Adın Yağmur’du ya her yağmur dinmeyen gözyaşım oldu. Ben tutkuyla bağlıyken aşk senin için basit bir oyundu. Hiç korkma kızmayacağım sana çünkü dillerim lal oldu. Terkediş basit bir kelime, anlamı ise benim sonumdu. |