Cemre düşmüş toprağa Erimiş kar, yeşermiş soğan Senin bluzunu giyinmiş dağlar Tenin beni güzelliğinde boğan Çiğdem, safran, sümbül Süsen, nergis ve gül İçimde filiz sürgünü Eflatun, turuncu, sarı mor Dile destan bir aşk efsanesi Gel sen dağlarımı bana sor!..
Sen yoksan sevgilim Erimez ki kar, Pınarlar akmaz göze göze Dal yeşermez, açmaz çiçek Birleşmez nehirler kol kola Ceylanlar suya inmez Avcılar çıkmaz yola, Boşuna mor değil bu dağlar Başına bir gelin Yazmasını al yeşilmor bağlar... Şaban AKTAŞ 08.11.2016- 14.48
Fotoğraf: Sayın Nezih Başgelen hocamızın profil sayfasından alınmıştır. Şiir de bu fotoğrafın çağrıştırdığı güzel esinlerden beslenerek yazılmıştır.
2. DİLE KOLAY
Dile kolay yirmi yıl geldi geçti Sen de şimdi yolun ortasındasın Tüm hayâllerimi yel aldı geçti Yüzünde dolunay; nur tasındasın
An geldi dolunay aynandır sandım Baktıkça yüzüne şavkınla yandım İliğime kadar aşka boyandım Sen hâlâ kâlbimin ortasındasın
Dolunay hüzmesin uzun yakıyor Aşk seni üzmesin, tuzun yakıyor Gönlüme gözünden hüzün akıyor Hüzzam şarkıların notasındasın
Sevmek gönül işi ay’sa bahane Oysa güzel yüzün aydan şahane Aşığın olduysam söyle daha ne Sen de ayla güneş potasındasın
Şaban AKTAŞ 09.11.2016
3. KARA KEDİ Akşam akşam Bir kara kedi geçti önümden Uğursuz diyenlere Aldırma sen Hazır ol yaşamaya; Korkunun ecele faydası yok Kokmak da yok Sen bir kara kedi ol Rahat ol; Huzur ve mutlulukla dol Yok kıyametmiş Yok kuyruğuymuş dananın Ne zaman kopacaksa kopsun Bol bol gül ve eğlen Yaşamın her günü ayrı güzel Pençelerine dişine Tırnağına güven, Kederi üzüntüyü bırak Keyfine bak, Tırman ağaçlara, dallara Uç noktalara kadar çık Korkacaksa şayet Hırsız fareler korksun ölümden; Çünkü kara şeytan gibi Üstlerinde her türlü melanet! Şaban Aktaş 08.11.2016
4. AÇLIK
Daha önce bir kaç kez Mutfakta gördüm onu Yiyecek arıyordu Pissssst! der demez Ürküp dışarı kaçıyordu. Bu sabah kahvaltıda Baktım yine aynı kedi Mutfağın kapısına geldi Belli ki yine açtı; Bakışı ciğerimi deldi!..
Kabardı merhametim Böldüm elimdeki dilimi Tereyağlı sıcak Yarısını ona verdim Kaptığı gibi kaçtı...
Çıktım baktım kediye Acaba yiyor mu diye Açlıktan canavar kesilmiş Dönmüş sanki deliye Daha uzağa gitti Verdiğimi yiyip bitirdi...
Sonra döndü geldi geriye Baktım kapıda dolanıyor Ağız, burun, bıyık Eliyle diliyle yalanıyor Belli ki karnı doyunca biraz Aklı başına geldi...
Ah sabah sabah aç kediler "Bana yok mu?!" diyen Bakışları lazer bıçak Oydu içimi acımasız İnsanlar aç gezerken kendisi Ne’y(l)esin köpeğiyle kedisi?!
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
MOR DAĞLAR şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
MOR DAĞLAR şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Kalemini kutluyorum
____________________________________Selamlar