ÜşüyorumDoğduğum günden beri bu can tende bir köle Görünce sevdalandım seherde gonca güle Mecnun’dan ilham alıp vursam kendimi çöle Buz tutmuş kalp kışında soğukla üşüyorum. Olur olmaz yerlere saplanan sivri oktum Biraz gurur kibirle aşkı gönlüme soktum Gerçeği geç anladım ben hiç hesapta yoktum Bağlanmış ayağımda kancayla düşüyorum. Yürüdüğüm tüm yollar ıslak yağlı bir zemin Gelecek inşasından nefsim oldukça emin Bak tasdik makamıyla her nefesi bir yemin Sinirle bu yaşımda pompayla şişiyorum. Büyüklerim derdi ki haram lokma çiğneme Davranışla layık ol dedene ve ninene Dünya çoban aldatan gayrı koyma sinene Mezarımın başında kazmayla eşiyorum. İnanmadan sorgula sor hep kendine neden? Mazlum zalim bilmezsen yanar kötülük eden Seyret gassal önünde çaresizdir bu beden Sönen taş ocağında acıyla pişiyorum. 10.03.2016 Ahmet Çelik |