Mahkemeyi KübraKadın dedi ki beni hiç mi sevmedin be adam ? Adam hiç cevap vermedi ölürmüydü sanki Deseydi ki bende seni seviyorum kadınım Bu asi kız o cümleyi Adamdan hiç bir zaman duymadı Hep horlandı ve küçük düşürüldü. İşte bu yüzden Bu Asi kız her gün kahroluyordu * Oysa bunları hiç hak etmiyordu Ama elinden de hiç birşey gelmiyordu Hayata tutunmak için çocukları vardı Onlarda olmasa yaşayamaz, Bu eziyet dayanamazdı zaten. * Tek tutunacak dalı iki yavrusuydu Yavruları için her zorluğa göğüs geriyor Ayakta durmaya çalışıyordu. * Oysa Bu Asi kızın içinde Bir küçük kız çocuğu yaşıyordu Bunu hiç kimse anlamıyordu O hep şunu düşünüyordu Ben bunları hak edecek ne yaptım ki Sessizce yavrularım duymasın,üzülmesin diyerek İçin için ağlıyordu Halbuki içinde ne çığlıklar,fırtınılar kopuyordu * Onu hiç kimse anlamıyordu Oysa çok büyük bir hayali de yok’tu Sadece tatlı bir tebessüm Birazcıkta sevilmek istiyordu Çok’mu şey istiyor du sanki. Ve insanca yaşamak ama olmuyordu işte * Evlendi evleneli Hayat ona çelme vuruyordu Oysa Bu Asi kız Birazcık sevgi istiyordu Bazen kendince soruyordu Sen beni hiçmi sevmedin ah be adam Adam cevab vermek yerine hep susuyordu Ne olurdu sanki yalanda olsa Bir kere deseydi KADINIM seni seviyorum * Hep sustu,çok sustu Asi kız için için ağlıyordu Adam bir kez sormadı Kadın sen neden ağlıyorsun diye Adamın bu kadar susuşu Asi kızın kalbine adeta bir bıçak gibi saplanıyordu Acaba sevmek bu kadar çok’mu zordu san ki, ? * Kendi kendine kahretti, Ve şöyle sordu.. Benim göz yaşlarımı görmek Seni bu kadar çokmu mutlu ediyor ? Penim göz pınarlarımı bitirdin artık Başın göğe ersin be adam Akan bu yaşlarımın hesabını Mahkemeyi kübrada nasıl vereceksin bilemiyorum ? * müzeyyen yavuz |
Kutluyorum usta kalemi
_____________________________________Selamlar