PARMAKLIKLAR ARASINDAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Okuduğum bir romanda vardı gerçek aşk dediğin, şimdi ise hayalini yaşıyorum, dört duvar yetiyor bana, alışıyor insan başka yapacak bir şey olmayınca, seni sevmeme engel değil mapushane,ha revir ha hastahane. Kalbim sıkışıyor ara sıra, yorgunluktan olsa gerek. Ritim tutuyorum sevdiğimiz şarkıyı söyleyerek, dinlediğim bir şarkıda vardı gerçek aşk dediğin.
Seviyorum seni parmaklıklar arasından Çok ağırlaştırılmış hapis gibiyim Göremiyorlar belkide sen gerçeğini Sessiz çığlıklar atar gibiyim Dört duvar arasında şarkılarla Birde tecrit odasında prangalarla Konuşuyorum karanlık olmayan gölgelerle Sanki yavaş yavaş delirir gibiyim Bir gün bile geçmiyor ki Koca ömür nasıl geçsin Küçük bir kuş kondu parmaklıklar arasına Özgürlüğün hafifliği var sanki kanatlarında Bense ağırlaştırılmış hapis gibiym Ne bir duvara çeltik atıcak mecalim var Nede hayal kurmaya tecellim var Adını yasakladım dudaklarıma Ceza verdim kendime Bu ne öfke icabında bu ne gurur Bu ne huzur gıyabında Ve ben parmaklıklar arasında İdam sehbasına çıkar gibiyim. Servet Konaçoğlu |
Kalemine yüreğine sağlık