Çay ile seremonidolaşıyordum mısralarda, kagıt kalem yanımda. birden bir sözle karşılaştım, bir çayı birde seni koyu, sevdim ben. şimdi ne alaka bu söz, durupdururken. gözlerimde yagmur taneleri , oluştu birden. bulutsuz bir ikindi gölgesinde, gezinirken. farkındasız nereden çıktı , şimdi yagmurlar, havalarada güven kalmadı , artık zaman gibiler. bir güneş, bir bulut, bir karayel , birde alaca karanlık, birden yagan ani çisemler, yagmur taneleriyle birlikteler. belli ki bu mısralar tesadüf’i degildi, düşündürdü dogrusu, sarsan havalelerde neyin nesi, nereden çıktı bu toz duman, mevsimsiz bulutların ötesinde, yagan yagmurun sırasımı şimdi .. meral tice |