GÖNÜL; MURADIN NEDE KALDI
Neler aldın, neler sattın
Gönül muradın, nede kaldı Dünyada ne tatlar, tattın Gönül; Muradın, nede kaldı Esmer, kumral, sarışın Aynı toprak, iyi düşün Vitrinin gerisi, iç barışın Gönül; Muradın nede kaldı Zamana uygun, evin varsa İtaat eden, eşin yarsa Bir iş, bir bineğinde varsa Gönül, Muradın ,nede kaldı Belki; İstanbul güzeldir, amma Dertli başa , huzur yama Beton yığını mezar; Adama Gönül muradın , nede kaldı Herkes; Allah der, sen tanıdın ‘Lenteranilerde ‘ ayıldın Ne aynısı, ne gayrı-sı oldun Gönül muradın, nede kaldı Can şarab-ı oldun ;Ten testi Nesimide ahtın, Şah dostu Ayaklı Kuransın,Hak postu Gönül muradın, nede kaldı Maraba,memur, amir oldun Gahi ağladın, gahi güldün Yezid elinde; Huseyin oldun Gönül muradın, nede kaldı Eşin,işin,aşın;Varda yok Kadere rıza, taktiri hak Beterin beterine bir bak Gönül muradın, nede kaldı Oy verdiğin, düşman oldu Dost dediğin, pişman oldu ’EBA ZER’gibi yaşamın oldu Gönül muradın, nede kaldı Allah bahçıvan, sen ağaç Her mevsim, budaması ilaç Narı-da, Nuru-da; Başımıza taç Gönül muradın, nede kaldı Rabbim Rahman; Yarsuadım Bey, paşa olmaktı , muradım Şükür;Abdullah diye çağrıldım Gönül muradın, nede kaldı |