kapı
tekrar çaldı yalnızlığının kapısını
hemen açıldı o kapı oysa nasıl da zor kapatmıştı nasılda çarpıp çıkmıştı ooo yine mi sen,hoş geldin hani sıkılmıştın benden.. hani gelmeyecektin,dönmeyecektin bir daha söyle ne oldu dedi yalnızlığı alaycı bir tavırla aman aman kıymetini bilememişim ben senin meğer ne kötü bir şeymiş,şu kalabalık dediğin etrafında bir sürü gölge,insan zannettiğin bir karmaşa bir gürültü sorma gitsin ağzı olan konuşuyor misali onları tanıyınca anladım değerini paylaşırmıyım seni hiç başkasıyla seni çok seviyorum yalnızlığım hep var ol benimle... emine rezzan sipahi |