Sensiz Ne Gül ve Nede Bülbül!Yine Tazelendi yüreğimin yarası Meğer bilsem ki yârin elinden olsa çaresi Çok Hasretlik çektim bağrım ezik Ey bülbül sen olsun seslenme güle yazık Didar İle muhabbete doyum olur mu Bu muhabbetten kaçan bir insan sayılır mı Düştü Yüreğimin içine bir kıvılcım Ne çare ki yârin derdinden ben susuzum Viran İçinde sabahlayan bahtsızım Dalları kırılmış bir ağaç misali muratsızım Temine Temas eden esen meltemde Halime işlediğin en güzide olan nefeslerinle Sana Olan tükenmez bir hasretle İlkbaharda hazan olurum sensiz mahzunlaşırım Nefesler Tükenecektir dinmez hevesler Dirliğime sunduğun en mütekâmil olan güzellikler Solsunlar Güller, açmasın çiçekler Laleyle dem bulan lahutiliği anlatan kıdemli sazlar Her dem Ancak ruhuyla olacaktır muhkem Bizzat ötelerden sual edilirken aşk teneffüs edilirken Ha yar Bahtiyar, ha vicdanlar kanar Aranmayınca idrak, insan olsa bilmem ki ne işe yarar Kan Karası olan haykırışlar Nasipten uzak serzeniş vehmeden şimdiki sefiller |