Bekleme...
Umut etme demiştim
Hülyalara itibar etmemeni söylemiştim
İçinde bulunduğumuz şartlara alışmanı bekledim
Sen her zaman itiraz ettin, sabredip kanaat göstermedin
Benim yapamayacağım ve içinden çıkamayacağım şartlara sürükledin
Arzularına kavuştukça keyiflendin, şen şakrak biriydin, ne zaman darlık başlasa itham eden zafiyettin

Keşke...
Bu kadar sevmeseydim
Az da olsa endişe etseydim
Suallere kendime göre cevap vermeseydim
Her bakımdan seni yüceltmek için gayret etmeseydim
Hakkında olumsuz düşünenlere karşı nezaket gösterseydim
Seninde bir insan ve zafiyetleri bulunan can olarak kabul etseydim
Bu kadar korkular ve endişeler içinde sessizliğe çekilmeseydim, dinleseydim
Hayata küstüren, umutları viran eyleyen, şevk ve muhabbetten geçiren vakti düşünseydim

Mustafa Cilasun