dilek
gülmeyen bahtımla birlikte
asılı kaldı umutlarım da bir gül ağacında öylece oysa ilk defa,utana sıkıla istemiştim her gül ağacına uğradı,selam verdi de bir benim gülümü boynu bükük koydu almadı selamımı nedense.. kaldı umutlarım gül ağacında aklım,gözüm,gönlümse hiç görmediğim bir şehirde özlüyorum,taşını,toprağını,havasını,suyunu,insanlarını o şehrin özlüyorum,hiç gelmeyecek yarınları özlüyorum sebepsizce.... emine rezzan sipahi |