İSTANBULDU YÜREĞİ
Bir İstanbuldu yüreği,
Kimi zaman ara sokaklarda mutluluğu arayan Sokak çocukları gibi aç, Kimi zaman kimin koynunda uyanacağını bilmeyen Fahişeler gibi çaresiz, Bazen gökyüzünde sorgusuzca, Hesapsızca uçuşan martılar kadar özgür... Ahh,İstanbuldu yüreği, O elleri pislenmiş, bakışları korkuyla, Çaresizlikle bezenmiş çocuk kalbi gibi haykırıyordu, Haykırıyordu, Haykırıyordu..... |