Doğruluk hazinedir, asla onu kaybetme,
Yalan şeytan hilesi, sakın tenezzül etme.
Arındır zalim nefsi, hayvani arzulardan,
Sevsin seni hem kulu, hem de seni yaratan.

Dünya imtihan yeri, kazanmak kaybetmek var.
Haktan yüz çevirene, koca dünya gelir dar.
Dert ve bela içinde, her gün eder ah-ûzar.
Halinden haberi yok, işi gücü intizar.

Ne gidenden ders alır, ne geleni görüyor,
Yaşadığını sanır, bilmez her an ölüyor.
Sararan yaprak gibi, ten dalında kuruyor.
Zaman sel gibi akar, zanneder ki duruyor.

İşte insan denilen, gafil mahlukun hali.
Nefsine esir olmuş, oysa sultandan ali.
Kainat bir ağaçsa, insan meyve misali.
Farkında değil belli, bulunmaz ki emsali.

Uyanmalı ölüme, benzeyen bu uykudan,
Kuranla davet gelmiş sana yüce Mevladan,
Seçmiş varlık içinden, kulum demiş yaradan.
Seninle boy ölçüşülmez, değilsin ki sıradan.

Necdet EREM