Müptezelne gün görsem, utanır gece hüznünü saklamaya yetmeyen karanlığından! E.Z. güneş ölü gibi seriliyor toprağa buz güz... Bu ne utanmaz yüz/yıl kiminde suratlar pişkin kiminin acıdan yüreği... kimi ölümsüzlük arayışında dur duraksız yığınlarca ölüyürken öte yanda... ağı ala buluyoruz çocuklar uğurluyoruz kanrevan icinde kefenlerle zerrece utanmadan! nasip kısmet pay edilirken cömertçe ölüm hep sana hep sana çocuk... yaltak ahlak yoksunları ne de teşne kanmaya Haktan gayrıya... sözbir 2016 ekim |