AYLİN
Günaydın Aylin nerden böyle,
Arştan mı geliyosun? Beni ne çabuk unuttun Azat mı ettin beni Aylin? Çoktandır seni arıyordum Arasat’a mı gittin güzelim Hani buluştuğumuz bir yer vardı Gelmeyen sen oldun Aylin İkinci buluşmamız olacaktı Bu yeşil çamlıkta Sırtımı abadım Bu yalnız ağaçlara Güneşin batışını bekleyemedim Sen olmayınca Yıkıldım patladım Yanar dağ gibi Aylin Şimdi bensiz kurduğun Hayatta mutlumusun? Senden kalan bir dikili Ağacım vardı oda kurudu Bir kuruyan ağaç değil Sana olan sevgimdir Gelecek te başka umudum yoktu Tek sendin Aylin Eskiden olsa tartışırdık Sonra yine barışırdık Seni bu kadar değiştiren nedir? Bahadır mısın? Köyden gidince şehirlimi oldun Hatırlamadın mı beni Aylin Senin yokluğuna dayanamadım Verdim kendimi meyhanelere Kendine yeni bir oyuncakmı buldun Masallarda değilsin Oyuncaklar ülkesinde hiç değilsin Kendini perimi zannettin Yoksa hori mi zannettin Neden yüzüme bakmıyosun Sırtını bana dönme Aylin İstasyonda seni bekledim Gelmeyince biletleri yırttım Hani buradan kaçıp gidecektik Unuttun mu beni Düğünümüz arafatta olacaktı Mutluluktan semahta yaşayacaktık Hiç ölmeyecektik Aylin Sen gidince yıldızlar kaydı Umutlarım tükendi Dünyadan hiç bir beklentim kalmadı Kapattım göz pınarımı Ağlamaya son verdim Kalbimi söküp atmıştım Artık sevmeyecektim Aylin Tekrar neden döndün Yoksa Azrail misin? Zaten ölüden farkım yok Kapatmışım kapımı Son verdim sevmeye İnan artık gülmem İnancın yokmu? Ataistmisin? Allahtan korkmuyormusun? Çok bedbin olmuşsun Aslında cellattan farkın yok Bütün fotoğraflarını yırttım Seni unutmak için Şehirden kasabaya indim Yine hayalini gördüm |