Silüet
Mazinin karanlık dehlizlerinde
İzini aradım durdum dün gece Bir silüet gördüm epey derinde Aniden kayboldu, beni görünce Aşinayım ona yıllardan beri Bana uzak amma, benden yakındı Bunca acı, keder onun eseri Canım acıdıkça gülüp bakındı Ne bana yâr oldu ne derde derman Yarama tuz bastı ben kanıyorken Bir gün göstermedi, vermedi aman Rüzgâr olup esti, ben yanıyorken Şimdi kaderiyle yalnız başına Vicdanı yaralı, ruhu günahkâr İnşallah bir daha çıkmaz karşıma Ne bana görünür ne beni arar |