Gölgede/ki Kalemin İniltisi
İnliyor kalemim
Kırmak istiyor zincirlerini Kimin kâğıdında bıraktım bilmiyorum cesareti Pembe-mavi kuvars gibi Dışı başkalarını, içi yaktı beni. Ağlayan yollara vurmak sözleri Kafdağı’na hapsederken yüzün iki yönlü kirini Çığlık çığlığa tüketmek mürekkebi Çıkartmak içimizdeki akıllı /deliyi Hasretin ateşinde eritirken gri zemheriyi Yazarsın dörtten fazla yaşadığın mevsimleri Yarı açık, yarı gizli, hayatın kendi gizi Kalemin ucu biter gelince isyan mevsimi Yazamazsın, huzurlu sahillerde yüzer görünürken Aslında, acının merkezinde hissettiğini Düşlerinle kavga edip dövünürken Bilmezler haksızlığa, sevgisizliğe diş bilediğini. Şairin yüzü kızarır kimi dizelerde Ar perdesini aralamak kolay değil elbette Hüzünle sevişmek gözyaşı iniltisinde Mor dudaklar, tütünün esaretinde Kâinat bize biz kâinata gebeyiz Bazen bülbül bazen atmaca dillendirdiğimiz Saygıyla terbiye edilmiş dilimiz Kalemin ucunu kendimize bileriz. Zühal Z… 04.04.2008 |
FİNAL MÜTHİŞTİ.
Kalemin ucunu kendimize bileriz.
ŞAİR ;YÜREĞİNDEN GELENLERİ, AKIL SÜZGECİNDEN GEÇİREN,YÜREĞİ İLE İSTİŞARE EDEN VE KALEMLE SIRLARINI PAYLAŞANDIR.
TEBRİKLERİM ÇOK