Ve Leddâllîn, Amin
Karanlığı yaşarız biz
aydınlıktan önce... Karanlıkla şükredilir... Karanlığadır söylence Her hayat bir yaşam Ya pırıl pırıldan bir anıt Hani istemeziyle de, kanıt Ya zulmetiyle bir akşam Hay dedi, huy dedi Milletin sorasına koy dedi Kan kusturdu millete Caminin mumunu yiyen kedi "Onmaz" dediler ve bile Bey oldu, muhterem oldu; adına sayın kondu Milletin hakını yemekle, bi güzel ondu! Daha ne olsun Hesap kitap dedi Telaşları yendi Ensesinde olan eceldi Günü geldiğinde salacaya kondu Ver talkını, ye salkımı Dediler: "Ey cemaati müslim Hakkınızı helal edin" Derle soyundu; günahlardan yundu! Bilmem doksan kaç, genç yaşında Ekabirler hesaptan söyler başında Hem de dimdik giden bir boyundu İt yedi şeyta duasını okudu Ne hesap ne kitap "Amiiin" der Temizler matiğin El hazirunuyla günahtan Anadan doğmuş oldu; her kötü yaşam böyle sondu! Iradır ıra Tüm aydınlığı kararmak gibi Karanlığa da, parıltılar İtin dölüydü Amma Renkli kişilik denirle öldü 13.10.2016 Ve leddâllîn: (doğru yola ilet) değil sapanların yoluna... amin. Ira: Huy, karakter, mizaç |