pusu
Serdiler önüme yalanların adını
unuttum sandım gerçeği lakin bakışların samimi yanında duran kişi aklıma düştü her saç teline kadar şiirler yazdığım bir tek onu unutmadığım gerçeğin sırasına girdim tuzak tuzağa kadar pusuya durmuş gelen de geçende maziye gerilemiş hayallerini unuta durmuşlar sevdaları hep yalanlara şahitlik edilmiş bundan dolayısıyla aklıma hep yer ettin susman bile samimi bizim mahallenin güzeli gidişin kadar gelişinde olay olsun derler bilirim lakin bu kalpte sensiz yaşam sürmüyor her şey hayalden ibaret yarım kalıyor ve yalanlar namı yapanlara yem oluyor gel kurtar yüreğim seni soluyor. |