çocuk
limon sarısı yüzü,gerçeklerden uzaklaştı birden
gözleri daldı gitti,gün batımı ufuklara huzur yüklü gemileri vardı bir zamanlar bir deniz şehri kadar büyük umutlarını da taşıyan hayatı hiç böyle hayal etmemişti aklına hiç gelmemişti,kısacık ömründe lale renkli düşlerinin,gül kırmızısı kabuslara dönüşeceği sevinçleri,sessiz çığlıklardı artık küstü içinde ki kırılgan çocuk sükut etti,lal oldu,sustu dilleri bir daha da sesini duyan olmadı...... ne çabuk unuttunuz bir zamanlar sizde çocuktunuz anne babanızı kaybetmekten karanlıktan,savaştan,ölümden korkardınız artık korkmadığınıza göre siz büyümüş olmalısınız ama aramız da hala çocuk olanlar var durun artık yapmayın çocuklar korkuyorlar görmüyormusunuz.......... emine rezzan sipahi |