Sessiz ölüm
Ne anlatıla bilir ki sana
Ve neler haykıra bilirim yüzüne Kimsesizliğimi anlatayım Yoksa yalnızlığı mı? Hangisi sana anlatabilirim ki Korkunç canavarların Yanından geçiyoruz şimdi Yüreğim ürperiyor Ama sen aklıma düştün mü? Geçiyor her şey… Şimdilerde bulutlar kapkara Gündüzlerim zifiri geceler gibi Gecelere ise diyeceğim bir şey Zaten yalnızlığın soğuk tebessümü ile karşılarlar beni Yol gösterecek bir ay ışığı bile yok Ölüme yol alıyorum sadece… Yavaş yavaş ölüyorum sanki Bir eroyinmanın altın vuruş yapması gibi Çılgınlıklardayım şimdi… Hepsi bir SEN için Oysa ben Kaç benleri uçurumdan öldürttüm Bilemesin… Zaten bilme bunları Seni nasıl sevdiğimi bilme Muamma kalsın aşkım Belki bir gün Sana alan aşkımı öğrenirsin bilemem İnsan sevgilim Yavaş yavaş Sensizlikte ölüyorum Serhat |
Karanlıklara bürünüyorum,
Sevdiğim yar vefasız;
Ben kime ne söylüyorum.
Güzel şiirinize bu dörtlük hediyemdir.Sizin şiir bu dörtlüğü yazdırdı,ilhamı getirdi,Kullanım,yayın,değişiklik yapma hakkı size aittir.Hoşçakalın,dost kalın