Ne edepsizlikler yapar nefsim cahil mi cahil
Olur olmaz her şeyi hep kafaya takıyor
Sabah akşam beynimde kirlilik ömre dahil
Hangi yöne dönersem canım çokça yakıyor.

Doğru yanlış ne varsa fikrime karışırken
Bana tepki duyanın yüzleri buruşurken
Boş çabayı anladım kendimle konuşurken
Ten aynada takılı gözler şaşı bakıyor.

Uyku rüya demeden vır vır söylenir çene
İki elle taş atar yoldan gelip geçene
Deri kalksa da görsek neler sığdı peçene?
Kara delikten ruha ırmak gibi akıyor.

Azla uzla doymayan bir şiirle yeter mi?
Bu gönül havuzunu el tersiyle iter mi?
Hele çağır bülbülü gül açmadan öter mi?
Havada bulut yokken şimşek nasıl çakıyor?

Bedeni kullanırken dostum küskünlük bitsin
Kalbe vuslat doğarken hüsran terk edip gitsin
Can yalnız donarken belki huzura fitsin
Ölüm uzak sanarak uçurumdan sarkıyor.


05.01.2016
Ahmet Çelik