Ölüm geldiği gün ben gitmiş olacağım…
Bedenimi kefen sarmış,
Ve kefenim ki soğuk mermer altında kalmış.

Ölüm geldiği gün ben gitmiş olacağım…
Işıkları sönecek şehrin
Ve gecenin karanlığı yalnız kalacak,
Soğuk duvarlara kimse yaslanmayacak.
Bir parça ekmek için
Kırılıp dökülmeyecek camlar.

Ölüm geldiği gün ben gitmiş olacağım…
Tütmeyecek cigaramın dumanı,
Kilitler vurulacak ciğerimin kapısına;
Ve mühürlenip yasak konulacak

Ölüm geldiği gün ben gitmiş olacağım…
Sandallarda kimse sabahlamayacak,
Uyandırılıp kovulmayacak.
Ve bir tokat atılıp,
Ağır sözler söylenmeyecek.

Ölüm geldiği gün ben gitmiş olacağım…
Bir kalp daha kriz geçirmekten kurtulacak.
Ve kapı kapı dolaşmayacak bir beden,
Aramayacak, sormayacak doktoru.

Ölüm geldiği gün ben olmayacağım…
Yollara düşülmeyecek,
Ve koparılmayacak güller.
Sulanmayacak kuru toprak,
Solacak soğuk mermeri avutan her şey…
Ve ardından filizlenecek cennetin gülleri,
Bir kefenin ayakları altında…!

Ölüm geldiği gün ben gitmiş olacağım
Ve ölüm bittiği gün herkes gelmiş olacak

Ramazan Kuş
11.04.2008