SEN VARDIN
Abdest,im alıpta Namaz kıldığım
Döndüğüm kıblede,yönde sen vardın Sorup durma bana mazimi sakın Bu günüm yarınım dünde sen vardın . Ben sen doluyum senden bir dilim Ben bir cahil idim sendin bir ilim Sendin son nefesim sendin sevdiğim Bir avuç topraktım bende sen vardın . Bazen Veysel idim göz oldun bana Bazen dilsiz,sağır söz oldun bana Bazense kör,topal diz oldun bana Bir kuru can idim,tende sen vardın . Yoğurdu toprağı suyla yaradan Ayırdı beyazı,alı karadan Odu tutuşturdu sönen çıradan O narlı ateşde,külde sen vardın ........KÜRŞAT TAŞDEMİR........ |