BahtiyarımYokluğunda öldüm öldüm dirildim Gitti gelmez, mevsim geçti yıl oldu Yollarını gözlemekten yoruldum Garip gönlüm, hasretinden del’oldu Gidip, geldim deliliğe, cinnete Mecnun gibi hasret ile mihnete Katlandım ya şimdi düştüm Cennete Sırat bile çayır çimen yol oldu Yârim geldi zemheride baharla Ak gerdanı misk kokulu buharla Sardı beni yüreğinde o harla Yazı yaban, dört bir yanım gül oldu Sevgi ile tatlı tatlı baktı yâr Yüreğime ılık ılık aktı yâr Bedenimi yalım yalım yaktı yâr? Aklım şaştı, şol dillerim lal oldu Yaşatmaya derde derman sevgilim Öldürmeye elde ferman sevgilim Yüreğinde sevgi harman sevgilim Sana gönlüm akıp gider Nil oldu İki gönül birbiriyle bağlaştı Bahtiyarım yâr yanımda eyleşti O da mutlu neşe ile söyleşti Her bir sözü, çiçek, polen, bal oldu Tahir EKER |