ANKARA'DA ÜŞÜYOR MUSUNSen gittiğinden beri, hep uzak kaldım Ankara’ya Halbuki senin beni sevdiğin kadar yakındım Beni özlediğin kadar özlüyorum Ankara’yı İstanbul’dan başka en çok Ankara’yı sevmiştim sen bendeyken Bilirim kışı ayazdır, serttir, acımasızdır. Tıpkı ayrılık gibi Sırf sen varsın diye, ben ayazı da, kışı da sevmiştim göğsümü gere gere Ne korku bilmiştim, ne gözümü yummuştum Şimdi sen yoksun ya! Ben çok korkuyorum Ankara’dan Ve çokta merak ediyorum, acaba Ankara da üşüyor musun? O pamuk ellerin, o çocuk yüreğin üşüyor mu? Saçların sırf sen üşüyorsun diye, bana küsüyor mu? Gel sevgili! DERMAN bildiğin BEN, bekliyorum seni UMUT ile HUZUR bildiğim SEN, gel bana DUA ile... Yusuf BİTİM |
Kaleminiz daim olsun...Selamlar,Saygılar...