her kelimesini değil her harfini, virgülünü, noktasını hak eden birisine yazılmış yetersiz sözler bence.

sorsalar en çok da
gözlerini sevdim derdim.
Cennet misali ferah,
Su gibi yeşil,
Yıldızlar kadar ışıltılı,
Masal gibi sürükleyici,
gözlerini.

Sonra yüzünü sevdim derdim,
en çok da yüzünü.
zifir gecede
ay gibi huzur veren,
bulut misali anlamlı ve dolu
yağmurun can verdigi toprak gibi
bereketli ve çiçek çiçek,
yaz ortasında şelale gibi çağıltılı,
Yeni baslayan hayatlar kadar umut dolu.
yüzünü sevdim.

Ve ellerini sevdim demek isterdim
ellerini mini minnacık,
yumuk yumuk.
Ellerini maharetli ve hoyrat.
avuçlarımda iken canıma katmak istediğim,
bazen üşüyen bazense yanan
ellerini sevdim.

Ama Ben,
Ama ben en çokta yüreğini sevdim.
biliyor musun?
karadeniz gibi çırpıntılı,
minik derler misali çığıltılı
yaşamak kadar anlamlı,
okyanuslar kadar engin,
buram buram sevda kokan yüreğini.

sen sorma neyimi sevdin diye
en iyisi al her şeyini
bana gel sevdiğim.