ÇOCUK GİBİSİN...
Nasıl da endişeli bakıyor gözlerin,
İçindeki yangını körükler gibi derin, Rüyasında korkmuş çocuklar gibisin, Karma karışık olmuş tüm hislerin. Yanakların elma gibi al, al olmuş, Buna rağmen gözlerinin feri solmuş, Elinden oyuncağı alınmış çocuk gibisin, Gözler ürkek, puslu birazda dolmuş. Mavi gözlerini gök yüzünden almışsın, Neden yüreğine karanlığı salmışsın, Sen bu endamla adamın ta dibisin, Lakin bunu sezmekte geç kalmışsın. Saçların darmadağın olmuş çok uçuk, Yüzün neden böyle asık ve buruşuk, Hiç oyuncak görmemiş çocuk gibisin, Takma bu kadar dünya üç, beş kuruşluk. Zafer Özcan-(23.09.2016) |