Ben İsmail Doğmuşum
Sevdikleri kıyarmış sevenlerin canına
Yapılan kötülükler kalmaz kulun yanına Beddua yakışır mı müslümanın şanına Ben Allah’a sığınıp adalet istiyorum Varsın başıma yağsın,yağsın bembeyaz o kar Elbette ki susarım konuşacak biri var Teslimiyet onadır bize birtek Allah yar Ben Allah’a sığınıp adalet istiyorum Şükür imanımız var heleki o serdedir Yeter ki lütfu olsun andığım her yerdedir Biliyorum ki mevla kırık gönüllerdedir Ben Allah’a sığınıp adalet istiyorum Akar su bulanınca elbet görünmez dibi Yüreğim paramparça cam kırıkları gibi Bendeki can emanet odur canın sahibi Ben Allah’a sığınıp adalet istiyorum İmtihanım çok ağır elbette farkındayım Bazen hayat desem de kaderin çarkındayım İnsan oğluyum hani Adem’in ırkındayım Ben Allah’a sığınıp adalet istiyorum Ondan gayrı kimsem yok onun garibiyim ben Odur benim sahibim odur benim tek kimsem Aklıma düşer mi hiç taşıdığım beden ten Ben Allah’a sığınıp adalet istiyorum Kul Garib’im açmadan sararmışım solmuşum Ellerim kınalıdır hakka kurban olmuşum İbrahim’in adağı ben İsmail doğmuşum Ben Allah’a sığınıp adalet istiyorum Emine Çerçi |
Muhteşem bir şiir okudum. İlâhi adalet, zamanı gelince elbette kusursuz bir şekilde tecelli edecektir. Kulun adaletine gelince, zamana, mekana, çıkar hesapları ve güce göre değişir.
Kudretli ve nurlu kaleminizi tebrik eder başarınızın devamını dilerim.
Beğenerek, saygı duyarak ve ilham alarak okuduğum bir eserdi.
Başarılarınızın devamını dilerim.
Sevgi ve saygılarımla.
Dr. İrfan Yılmaz. BODRUM.