Mevsimlerden bir sonbahar günü.
Aylardan sensizlik
Günlerden yalnızlık.
Kapı eşiğinden sızan
Deliveren bir rüzgar,
Duvarlarda yüzyıllık soğuk.
Soba üstünde kızarmış ekmek,
isli çaydanlıkta
Fokurdayan çay.
Babaannemin bahçesinden
Toplanmış taze domates, biber.

Mevsimlerden bir sonbahar günü.
Aylardan sessizlik,
Günlerden ayrılık.
Radyoda Neşet Ertaş türküsü.
Dün geceden uykusuz kalmış
Ruhumda ağır yaralı yıllarım.
Üzüm bağına açılan
Yeşil demir balkon kapının
Camına vuran dilsiz pişmanlıklarım.
Yıllardır üstüsü bozulmamış
Telli duvaklı düşlerimin
Asılı olduğu duvarda
Babamın kır saçlı silueti.
Yalnızlığın bedduasını almış
Duvar saatinde
Kuruyup giden kalbim.

Mevsimlerden bir sonbahar günü.
Aylardan Eylül,
Günlerden Çarşamba.
Kayıp bi alfabe.
Dudaklarımda içerden kilitli
Kemikli bir suskunluk.
Yüreğimde dikiş tutmayan
Ince bir yokluk.
Göğsümde taşlaşmış
Eğreti bir yoksulluk.

" Mevsimlerden bir sonbahar günü."

21.09.2016 21:56

İsmail Sarıgene