Kokuşmuş kafalar
Kırık çıkık
her yerim…… Batmışım bele kadar çamura. Sıkıntılı korkulu bir gece yarısı, Yaraslar durmadan uçuyor........ Kapıların ardında. Kan temizleyecekler bulaşan……. Odaların duvarında. Sessizlik bir bıçak gibi……. Karanlığı yırtan köpek sesleri, İşte soğuk bir ayaz gecesi….. Uluyan kokuşmuş kafalar ….. Soluğum kesik üşüyorum. İlk çığlığın ardından ölüm sessizliği gibi…… Kaldırırlar gün ağarınca başlarını….... Kokuşmuş kafalar…. 17.08.2016 / Bayram köse |