irademin boşlukları
zararken yazar olduk ziyanları
boş hayaller söndürdü ufukları yıpratan ruhumu irademin boşlukları kaldırmadı insanlar düşerken yenileri fikirlerimin ıslattı zararlı otları koşarken yerinde gafil adımları uçurdu sağa sola saçmalıkları esen fırtına zehirleri duyguları acemi balık ansızın çıkar karaya nefesini arar güneşin tam altında boğulan bir saf var şuramda aydınlık yarınları getirir belki soytarılar zamanında.. |