tUt eliMi ladeS
bazen unutuyorum yaşıyor olduğumu
dalıp gidiyor saatler birbirinin koynunda. ama en çok bu bedenin içinde yaşamaya nezirgeniyorum ben. bilmiyorum, zor duruyor bir şeyler. o vakit, içinden çıkmış gibi yapıp uzağından bakıyorum öyküme. sadece gitmeler .. atlamak korkutuyor ruhumu yalınayak ve yek biraz da kalmak kör ve kütük. şimdiden düşünme diyorum gönlüme, nasılsa gireceksin an’ın ruhuna. ama nedendir insan tekrarlar durur; gitmiş de üzülmüş olduğunu, zihninin sol yanağına? |
sevgimlesiniz