Sorarlar beni
Sorarlar beni
Can bildiğim canlar halden anlamaz Fütursuz sözlerle kırarlar beni İki söyler birde,beni dinlemez Sürekli yokuşa sürerler beni. Fayda gelmez gönül gözü köründen Kötü fikirleri atmaz serinden Usandım bunların kaprislerinden Lüzumsuz işlerle yorarlar beni. Nefsinin emrinden dışarı çıkmaz Bende kusur arar kendine bakmaz Yalan söylemeyi dilden bırakmaz Doğruyu konuşsam yererler beni. Şaştım ellerinden ne desem bilmem Derdimi bunlarla paylaşmam,bölmem Aylar yıllar geçse aklına gelmem İşleri düştükce ararlar beni. Ayrılık zamanı gelip çatınca Vakit tamamlanıp ömür bitince Muzafferim bir gün vadem yetince Hani nerde diye sorarlar beni. Muzaffer Yavuz |