Buzlu sular çarpınca bebek yaşlı ağlıyor
Yılan dahi kaçmışken can havliyle üşüyor
Yitip biten milyonlar kime gelir sağlıyor?
Sonbahar çok uzakta tüm yapraklar düşüyor.

İnanan her mümine acı ve dert veriyor
Harman yeri gönülle hala dostluk diliyor
Melül mahzun kuzular Şehadete eriyor
Gonca kırmızı güller dünyadan çekiliyor.

Arkadaş arkadaşı durmadan karalıyor
Sonra da bir güzelce sülük gibi emiyor
Ruh veda yarışında bu çember daralıyor
Aklı havada olan sıra bende demiyor.

Toplanmış Avrupalı beni kurban kesiyor
Eldeki tam listeden Azrail ad siliyor
Akdeniz’de ölümle rüzgâr soğuk esiyor
Televizyon başında bunu alem biliyor.

Müslüman Müslümanın gör aklını çeliyor
İsmailler dalgayla kum sahile geliyor
Anneler feryat edip ciğerleri deliyor
Yavru sele giderken İbrahim ne bekliyor.

12.09.2016
Ahmet Çelik