Üşürken papatyalar şafağın çiğlerinde
Yüreğime!.. yakan hasretin düşer
Uzanırken ellerim buz tutmuş ellerine
Taş olmuş kalbinde mezarım deşer...

Ellerim Eflâk’e el açıp uzanırken
Başımda taç olur, gökteki yıldızlar
Ve!..
Rabbim duyar sanki feryad-ı figanımı
Mutluluğa kucak açar hep gündüzler...

Bir rüzgar eser gönül dağlarımda
Getirir seherlerin, tatlı meltemlerini
Bir serçe konar, penceremin kenarına
Boynu bükük;
Sanki!..
Bilir yüreğimdeki, hasret matemlerimi.

Çıldırır sanki, kanat çırpar delicesine
Vurur kendini seni beklediğim pencereme
Bahçemde papatyaların boynu bükük;
Aşka düştüğüm gün gibi,
Acılar çöker her geceme...

Söyle şimdi sevdam !..
Dinmiyor! dinmeyecek mi? içimdeki sızım;
Ben senle dopdoluyken,
Yüreğinde Niçin hep azım?..
Baharımdın! güzüm oldun,
Ah!.. Kapkaraymış şu bahtım,
Kapkaraymış alın yazım...

Sanki, martılar çıldırmış; çığlık! çığlığa!..
Denizin kokusu sarmış hayallerimde beni.
Ağlarken dalgın gözlerim,
Gel!..gel hadi, tut ellerimi...

Rüyalarımda esen rüzgarlarda
Düşerken gözümden ıslak düşünceler
Dudaklarım kurağında, kifayetsiz heceler


Seviyorsan eğer aç sende kollarını
Bekler bir ömür boyu şu yorgun yüreğim
Ölümsüz sevdamda kırma sen dallarımı
Ben Ateşlere kanat açan, ebroli bir kelebeğim...
Ki!..
Aşk çıkmaz bir yol imiş, sokak sokak dolaşan
Bak!
İflâh olurmu söyle;
Seven Yürek ile dalaşan...

Kabusa döner ihanetin, har olur hep içimde
Zamansız açar sanki, kokar yaban güllerim
Ruhum terk eder beni, sanki artık göçünde
Ah!...Ah! bir tutsan! üşümeden şu ellerim...

Sancılarla kıvranan karanlıklara inat,
Seni düşündüm sabahlara dek.
Ben ıztırap çocuğu, geceler bana sırat
Yüreğimde sen varsın, sen!.. bir tek.

Ömrümün bu dönüşsüz yolunda,
Yorgun şu sol yanım, bitkinim!.. dermansızım...
Biliyorum sen!.. sen varsın hep sonunda,
Allah’ım bitsin artık,kanayan yaram;
dinmeyen sızım...


Yüreğimsin Serap BOZKURT