EYLÜL GELDİ SEN GELMEDİN
EYLÜL GELDİ SEN GELMEDİN
Ellerimde çiçeklerle beklerken Eylül kapıyı çaldı ansızın Kurumaya yüz tuttular hüzünle Bu gidişle ağaçlar da dökecek Yapraklarını savrularak Oysa geleceksin diye bekledim Eylül geldi, sen gelmedin Geleceğin ümidiyle siliyorum Yanaklarıma sızan göz yaşlarımı Bir sızı tam da şuramda Yangın yeri sanki, nasıl desem Dokunsam ellerine Öpsem bileklerinde geçecek gibi Nabzını hissetsem dudaklarımda Eylül efkarımı artırdı Hüzün bitmeyecek Yüzüm gülmeyecek galiba. İSMAİL MALATYA |