Sessizce AnlatırsınArtık... Solgun ve yorgunsun Umut kapısında edebe vurgunsun Ruhundan nükseden hicranı sabırla yazarsın Geçip giden zamandan figan eden ömrü nasıl geri alırsın Anarsın, yanarsın, ağlarsın, hiç değilse bir not adına sessizce anlatırsın Mezar taşlarına bakarsın, her makberin feryadını ruhunda hissederek dalarsın Bakma... Bana çaresizliği anlatma Aczi yete sığınma, miskinlik yapma Her başarısızlığı kader diye kendini avutma Şevki ve umudu, akıl ve irfanı başkalarına bırakma Ne fakirlik kaderdir ve ne de rezil rüsva olmak bahtına denktir Ne kadar kendini boşlukta ve yalnızlıkta hissedersen kime yabancısın illettir Zan, vehim, ön yargı, bilinç.altı aklı ve ilimden, bilinç ve ferasetten uzak olan için sermayedir Mustafa Cilasun |