YENİK DÜŞTÜK ZAMANASolmuş bir çiçek değil Ellerinde yüreğimdi can veren Bir kuş gibi çırpınırken çaresiz Hiç mi sızlamadı yüreğin Duy artık sesimi Sensizliği sırtladım attım heybeme Uyku girmiyor gözlerime Yorgun bedenime düştüğünde rehavet Dört duvar arası Bir hüzün kıskacı oluyor Sensiz nefes almak zorlaşıyor Verdiğin acı kat be kat artıyor Belli belirsiz hayalin dolaşıyor odam da O vurdum duymaz tavırlarınla Sessiz dakikalar sarıyor her yanımı Zaman duruyor İzlerin gibi odamda ki kokunda yok oluyor Tıpkı zamanlı zamansız aklıma düştüğün gibi Kaç kere yenik düştüm bu sevgiye Yine de kabullenmedim yenilgiyi Sürgüne gönderdim dinmeyen acılarımı Ayak seslerini duyar gibiyim Hayal mi gördüklerim yoksa düş mü Cesaretim yok gözlerine bakmaya O adar tatlıydı ki bakışların Karanlığın aydınlık yüzüydü gülüşlerin Bir iç çekişle perçinledim anı Şimşekler çaktı gözlerimin önünde Başımı öne eğdim Heyecandan kalbim küt küt atıyordu Dilim damağım kurumuştu Belkide benden hiç beklemediğin Duymak isteyip de duyamadığın Seni ne çok sevdiğimi bilmek istedin Cümle alem bilsin diye haykırdım Şaşkın ve ürkekti bakışların Neler oluyor der gibi bakıyordu gözlerin Bir an gülümsedim içimden Tam zamanıdır dedim Oysa İsyan bayrağını sen giderken çekmiştim Aynı havayı solumak ne güzel seninle Hiç duymadığım sesin çınlıyor kulaklarımda Hangi yöne dönsem karşımda sen Hayal olmasın o gördüğüm gözler Meğer boşuna değilmiş Sayıklayarak yalnızlığa uyanmalarım kan ter içinde Yokluğunun acısından kaçıp Sana sığınmaktı tek derdim Ama nerden bilirdim ki bülbül gül’ü Yalnız gün batımında sevmek istermiş ... Refik 03 . 09 . 2016 İstanbul |
Kalemin susmasın
________________________________Selamlar